a) w odniesieniu do pola kultury:
jeżeli odpowiednio szeroko – antropologicznie – zdefiniujemy kulturę to metody badania kultury dotyczą:
– badania ludzkich zachowań czyli interakcji ze sobą samym (oddziaływanie na ciało; oddziaływanie na duszę), interakcji z innymi ludźmi, z przedmiotami i z obiektami niematerialnymi;
– materialnych wytworów ludzkich i nieludzkich zachowań, takich jak – przykładowo – ubiór, architektura, broń, pożywienie, pejzaż romantyczny, miejsce kaźni, miasto;
– niematerialnych wytworów zachowań, takich jak – przykładowo – sieci społeczne, uczucia, idee, światopoglądy, teorie, przekonania, sądy, znaczenia i wartości;
b) w odniesieniu do postępowania badacza:
w systematycznym ujęciu metody badania kultury to procedury (wyrażane przez założenia i reguły działania badawczego) odnoszące się do badania ludzi, ich zachowań, przedmiotów (materialnej warstwy kultury), obrazów (przekazów ikonicznych) i stojących za nimi konfiguracji wartości i znaczeń.
c) w odniesieniu do naszej wersji metodologii:
w naszym ujęciu metody badania kultury stanowią otwarte pole uprawiane na kilka sposobów:
– jako poznawanie i poprawne stosowanie metodologii dotychczas wypracowanych w naukach społecznych (głównie w socjologii i antropologii);
– jako poznawanie i adaptowanie (modyfikowanie) metodologii wypracowanych w innych dyscyplinach i dziedzinach nauki;
– i co najważniejsze – jako tworzenie nowych metod przystosowanych do badania szybko zmieniającej się rzeczywistości kulturalnej.